MSGSÜ İSTANBUL DEVLET KONSERVATUVARI CAMERATA SAYGUN ODA ORKESTRASI VE PİYANİST ÖZGÜR AYDIN KLASİK MÜZİK SEVERLERLE BULUŞTU

Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi İstanbul Devlet Konservatuvarı Camerata Saygun Oda Orkestrası, solist Özgür Aydın eşliğinde 12 Aralık Cumartesi akşamı Fulya Sanat Merkezi’nde, 14 Aralık Pazartesi Kadıköy Belediyesi Sureyya Opera Sahnesi’nde, klasik müzikseverlerle buluştu.

Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi İstanbul Devlet Konservatuvarı’nın her biri solist olan hocalarından oluşan çok özel önemdeki müzik topluluğu “Camerata Saygun Oda Orkestrası” her yıl zevkle izlenen konserlerine bu yıl da devam etti.

Usta çalgıcılar topluluğu Camerata Saygun’un bu yılki konserlerinin solisti ise mesleğini Almanya’da sürdüren ve birçok ülkede konser ve resitaller veren değerli piyanist Özgür Aydın.

12 Aralık Cumartesi ve 14 Aralık Pazartesi akşamları gerçekleşen etkinliklerde izleyiciler, klasik müzik dinletisiyle çok keyifli dakikalarla eski yıla veda ederken, yeni yılı karşılamaya hazırlandılar.

SANATÇILAR

 Solist:

Mozart 17. Piyano Konçertosu, K453

 

Özgür Aydın, piyano

 

Beethoven

Septet, Mi Bemol Majör, Op. 20

 

Çiğdem İyicil, keman

Özcan Ulucan, viyola

Gözde Yaşar, viyolonsel

Onur Özkaya, kontrabas

Ebru Mine Sonakın, clarinet

Sertaç Çevikkol, fagot

Mahir Kalmik, korno

 

Mozart

Adagio ve Füg

Piyano Konçertosu No: 17

 

1.Keman:

Mehmet Yasemin

Aslı Özbayrak Çivicioğlu

Melisa Uzunaslan

Gizem Korkmaz

Begüm Çalımlı

Eylül Umay Taş

 

2.Keman

İmge Tilif

Hakan Güven

Aslı Özübek

Tuana Köprülü

Asaf Öksüz

Arda Güven

Viyola:

Özcan Ulucan

Göknil Özkök

Cem Gülgel

Berkay Olgun

 

Viyolonsel:

Gözde Yaşar

Ülker Tümer

Umut Sağlam

 

Kontrabas:

Onur Özkaya

 

Flüt:

Ayla Uludere

 

Obua:

Seyid Mas

Gülin Ataklı

 

Fagot:

Sertaç Çevikkol

 

Korno:

Mahir Kalmik

 

Ludwig van Beethoven (1770-1827)

Septet, Mi Bemol Majör, Op. 20

1. Adagio – Allegro con brio
2. Adagio cantabile

III. Tempo di menuetto

1. Tema con variazioni: Andante
2. Sherzo: Allegro molto e vivace
3. Andante con moto alla marcia – Presto

Beethoven’ın 29 yaşındayken bestelediği ve ilk kez 1800 yılında seslendirilen yaylı ve üflemeli çalgılar için yedilisi, onun bir taraftan klasik döneme saygılarını gönderirken diğer yandan kendi müzik dilini de ortaya koyduğu renkli bir yapıttır. Klarinet, korno, fagot, keman, viyola, viyolonsel ve kontrabas için yazılmış olan müzik, tempo başlıklarına göre altı bölümdür. Beethoven’ın yaylı çalgılara verdiği önem onun başta yaylı çalgılar dörtlüleri olmak üzere göze çarpan bir özelliğidir. Bestecinin bu yapıtında üflemeli çalgılara, özellikle klarinete en az keman kadar önem verdiği dikkati çeker ki bu da o döneme göre bir yeniliktir. Notası 1802 yılında basılmış olan bu yedili, ilk seslendirilişinden itibaren çok sevilmiş bir yapıttır ve bizzat Beethoven başta olmak üzere düzenlemelerini yapan besteciler olmuştur. Beethoven 1803’te yapıtını keman (ya da klarinet), viyolonsel ve piyano üçlüsü için düzenlemiştir. 20. Yüzyıl’da ise ünlü orkestra şefi Arturo Toscanini, yapıtın yaylı çalgılar partilerini, bir orkestranın yaylılar grubu tarafından çalınacak şekilde düzenlemiştir. Mi Bemol Majör Yedili’nin müzikal yapısı bir serenadı andırır, diğer taraftan yapıt bazı müzikologlarca Mozart’ın K563 numaralı Üçlüsü’ne de benzetilir. Beethoven, bu eserini Avusturya İmparatoriçesi Maria Theresa’ya adamıştır.

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)

Adagio ve Füg, Do Minör, K546

1. Adagio
2. Fuga: Allegro (Moderato)

 Mozart’ın do minör tondaki bu yapıtı, dönemin yaylı çalgılar orkestrası için düşünülmüş ensıra dışı müziklerinden biridir. Mozart’ın esprili değil de dramatik yönünü, çağının ilerisinde bir dille ortaya koyan bu yapıt 1788 yılında tamamlanmıştır. Adından da anlaşıldığı gibi adagio ve füg başlıkları altında iki kesitten oluşan bu kısa fakat etkili müziğin adagio’su, derin, ağır bir dışavurumu, füg’ü ise kontrpuan tekniğinin üst düzeyde kullanıldığı bir ifadeciliği sunar. 

Wolfgang Amadeus Mozart

Piyano Konçertosu, Sol Majör, Op. 9, No. 17, K453

1. Allegro
2. Andante

III. Allegretto

Barok dönemden itibaren Avrupa’nın çoksesli müziğindeki önemi gitgide artan klavyeli çalgıların rolü, piyanonun gelişimi ve Klasik Dönem’in bestecilerinin repertuvara kattığı yapıtlar ile perçinlenmiştir. Mozart’ın 27 adet piyano konçertosundan 17.’si olan bu yapıt, 1784 yılında yazılmıştır. Bu yapıt, bestecinin aynı yıl içinde yazdığı altı piyano konçertosunun dördüncüsüdür. Mozart bu konçertoyu, öğrencisi Barbara von Ployer’e adamıştır ki o da kendisine armağan edilen bu yapıtı 1784’ün yaz aylarında babasına ait bir malikanede düzenlenen ve Mozart’ın da bizzat bulunduğu bir konserde çalmıştır. Klasik dönemin özelliklerini ve Mozart’ın ustalıklı dilini sunan 17. Piyano konçertosu berrak, sade ama incelik doludur.