MSGSÜ İSTANBUL DEVLET KONSERVATUVARI CAMERATA SAYGUN ODA ORKESTRASI 2015 YILINI BEETHOVEN VE MOZART İLE UĞURLUYOR

Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi İstanbul Devlet Konservatuvarı Camerata Saygun Oda Orkestrası, solist Özgür Aydın eşliğinde 12 Aralık Cumartesi akşamı Fulya Sanat Merkezi’nde, 14 Aralık Pazartesi Kadıköy Belediyesi Sureyya Opera Sahnesi’nde, klasik müzikseverlerle birlikte 2015 yılına veda ediyor.

Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi İstanbul Devlet Konservatuvarı’nın her biri solist olan hocalarından oluşan çok özel önemdeki müzik topluluğu “Camerata Saygun Oda Orkestrası” her yıl zevkle izlenen konserler vermektedir.

Orkestraya “Saygun” adını veren kurucusu kemancı Profesör Nuri İyicil’in bu seçimini Türkiye’de besteciliğin önemini vurgulamak için yaptığını bilmekteyiz.

Usta çalgıcılar topluluğu Camerata Saygun’un bu yılki konserlerinin solisti ise mesleğini Almanya’da sürdüren ve birçok ülkede konser ve resitaller veren değerli piyanist Özgür Aydın.

İzleyiciler keyifli bir oda müziği dinletisiyle eski yıla veda ederken, yeni yılı karşılayacaklar.

12 Aralık 2015 Cumartesi – Saat: 20.00

Fulya Sanat Merkezi – Beşiktaş

14 Aralık 2015 Pazartesi – 20.00

KB Sureyya Operası – Kadıköy

Program:

W.A. MOZART              Adagio – Füg

W.A. MOZART              Sol Majör Piyano Konçertosu No. 17 KV 453

Solist: Özgür AYDIN piyano  

L.v. BEETHOVEN         Septet

Ludwig van Beethoven (1770-1827)

Septet, Mi Bemol Majör, Op. 20

I. Adagio – Allegro con brio

II. Adagio cantabile

III. Tempo di menuetto

IV. Tema con variazioni: Andante

V. Sherzo: Allegro molto e vivace

VI. Andante con moto alla marcia – Presto

Beethoven’ın 29 yaşındayken bestelediği ve ilk kez 1800 yılında seslendirilen yaylı ve üflemeli çalgılar için yedilisi, onun bir taraftan klasik döneme saygılarını gönderirken diğer yandan kendi müzik dilini de ortaya koyduğu renkli bir yapıttır. Klarinet, korno, fagot, keman, viyola, viyolonsel ve kontrabas için yazılmış olan müzik, tempo başlıklarına göre altı bölümdür. Beethoven’ın yaylı çalgılara verdiği önem onun başta yaylı çalgılar dörtlüleri olmak üzere göze çarpan bir özelliğidir. Bestecinin bu yapıtında üflemeli çalgılara, özellikle klarinete en az keman kadar önem verdiği dikkati çeker ki bu da o döneme göre bir yeniliktir. Notası 1802 yılında basılmış olan bu yedili, ilk seslendirilişinden itibaren çok sevilmiş bir yapıttır ve bizzat Beethoven başta olmak üzere düzenlemelerini yapan besteciler olmuştur. Beethoven 1803’te yapıtını keman (ya da klarinet), viyolonsel ve piyano üçlüsü için düzenlemiştir. 20. Yüzyıl’da ise ünlü orkestra şefi Arturo Toscanini, yapıtın yaylı çalgılar partilerini, bir orkestranın yaylılar grubu tarafından çalınacak şekilde düzenlemiştir. Mi Bemol Majör Yedili’nin müzikal yapısı bir serenadı andırır, diğer taraftan yapıt bazı müzikologlarca Mozart’ın K563 numaralı Üçlüsü’ne de benzetilir. Beethoven, bu eserini Avusturya İmparatoriçesi Maria Theresa’ya adamıştır.

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)

Adagio ve Füg, Do Minör, K546

I. Adagio

II. Fuga: Allegro (Moderato)

 Mozart’ın do minör tondaki bu yapıtı, dönemin yaylı çalgılar orkestrası için düşünülmüş en sıra dışı müziklerinden biridir. Mozart’ın esprili değil de dramatik yönünü, çağının ilerisinde bir dille ortaya koyan bu yapıt 1788 yılında tamamlanmıştır. Adından da anlaşıldığı gibi adagio ve füg başlıkları altında iki kesitten oluşan bu kısa fakat etkili müziğin adagio’su, derin, ağır bir dışavurumu, füg’ü ise kontrpuan tekniğinin üst düzeyde kullanıldığı bir ifadeciliği sunar. 

Wolfgang Amadeus Mozart

Piyano Konçertosu, Sol Majör, Op. 9, No. 17, K453

I. Allegro

II. Andante

III. Allegretto

Barok dönemden itibaren Avrupa’nın çoksesli müziğindeki önemi gitgide artan klavyeli çalgıların rolü, piyanonun gelişimi ve Klasik Dönem’in bestecilerinin repertuvara kattığı yapıtlar ile perçinlenmiştir. Mozart’ın 27 adet piyano konçertosundan 17.’si olan bu yapıt, 1784 yılında yazılmıştır. Bu yapıt, bestecinin aynı yıl içinde yazdığı altı piyano konçertosunun dördüncüsüdür. Mozart bu konçertoyu, öğrencisi Barbara von Ployer’e adamıştır ki o da kendisine armağan edilen bu yapıtı 1784’ün yaz aylarında babasına ait bir malikanede düzenlenen ve Mozart’ın da bizzat bulunduğu bir konserde çalmıştır. Klasik dönemin özelliklerini ve Mozart’ın ustalıklı dilini sunan 17. Piyano konçertosu berrak, sade ama incelik doludur.