Kadınlar dedikoduyu sever

Selam Sevgili Dostlar…

Kadın olup da, dedikoduyu sevmeyen pek azdır heralde. Malzemeyi ver, geriye çekil. Seyreyle manzarayı.
Zaman zaman oturup biz kadınları tiye alan yazılar yazmak istiyorum. İnceden inceye dalga geçmek, hatta tefe koyup çalmak şöyle rahat rahat. Sonra bir ağırlık çöküyor üstüme. Aklıma töre cinayetleri, kadına karşı şiddet, koca dayağı, yetmeyen sığınma evleri, siyaseti hep erkeklerin şekillendirmesi, haksızlık, eşitsizlik, adaletsizlik geliyor. Herşeyin bu kadar ciddi ve yoğun olduğu toplumsal ortamda kendimize gülemez olduğumuzu farkedip, matraklık olsun diye kalem tutamaz oluyorum.
Kıskançlıklarımız, dedikodularımız, sakin ve sindirerek karar veremeyişimiz, dobra değil dolaylı konuşmalarımız, bitmeyen hırsımız, alelacele yapılmış çıkarsamalarımız; birikmiş, yıllanmış, sirkeleşmiş duyguları bir bir çıkarıp karşı argüman ve kelime cephanesi olarak kullanmalarımız. Ah şu satışlarımız. Görünmez bir haremde yaşar gibi birbirimizle rekabet halinde olmalarımız.
Hani kalabalık yemek masalarında, dost meclislerinde bir de bakmışsın ki sohbet, karpuz gibi tam orta yerinden bölünmüş, kadınlar kendi aralarıda fısır fısır kıyasıya çekiştirmelere başlamış. Hayatımıza renk, sohbetimize neşe, yüzümüze tebessüm kattığını düşündüğümüz dedikodu, bir yiyecek olsa feci kalorili olurdu. Yerken pek hoş gelir de, ya sonrası? Dedikodu cehaletten beslenen; yapanın da, dinleyenin de, sınıfını bir anda en alt seviyeye indiren hastalıklı bir durum.
Ünlü düşünür Pico Iyer şöyle değerlendirmiş dedikoduyu: “Dedikoduya olan açlığımız bizi, duyduğumuz herşeyi çekiştirerek konuşmaya, düşünmeden gövdeye indirmeye itiyor. Bilmiyoruz ki, böyle yapa yapa aslında kendimizden tüketiyoruz. Dedikodu ziyafetinden karnımız tok değil, tam tersine, eksilerek, azalarak kalkıyoruz.”
“Birilerinin arkandan konuşmasından daha kötü birşey varsa, o da kimsenin senin hakkında konuşmamasıdır.” demiş Oscar Wilde. Hemen ardından da eklemiş: “Söylenenlerin bir önemi yoktur. Söyleyenin kim olduğudur önemli olan.”
Can Yücel’in şiirlerine, yazılarına bayılırım. O da kadını çözemeyip, beklentisini yazanlardan. Bazı satırlar o kadar hoşuma gitti ki, ortaya karışık yaptım: “Kadın dediğin, kadın gibi kadın olacak. Çıtır çerez niyetine yiyemediğin. Zeki olacak, zeki; seni bir hamur gibi karmasını da bilecek, o hamura kendisini katmasını da. Paranın güzelliğini bilecek ama ne parasızlığın ezikliğini, ne de paranın kudurmuşluğunu yaşayacak. Namussuzluğunu, ahlaksızlığını ancak ve ancak seni baştan çıkarırken kullanacak, yan gözle adam kesmeyecek, başka sevgili edinmeyecek…
Kadın dediğin hatun olacak arkadaş, sözüne güvenilir olacak. Bileceksin ki, konuşulanlar burada kalır, kapıdan çıkmaz bir daha. Ağzı sıkı olacak, sırrını tutacak, gününü bekleyip kusmayacak… “Öyle kadın nerdeee; bulamam yoktur.” deme. Sen de adam olacaksın, seçmesini bileceksin…”
Bir kadının kafasının içinden neler geçtiğini bilemezsiniz. Suskun insanlarda tevazusuz bir özgüven görürüm herzaman. Oysa ne yalpalamadan yürümek mümkün, ne de yolunu kaybetmeden ilerlemek. Ünlü Fizikçi Einstein’ın başarı förmülü:
“Bol bol çalış, bol bol sev, bol bol oyna. Aman dilini tut..”
Sevgiyle kalın…

FERHAN KILIÇ DİĞER YAZILARI:

Kripto para nedir? http://markaworld.com/kripto-para-nedir.html/

Coin’ler içinde en kıymetlisi Bitcoin http://markaworld.com/coinler-icinde-en-kiymetlisi-bitcoin.html/

Beyoğlu Beyoğlu http://markaworld.com/beyoglu-beyoglu.html/

Adabı Muaşeret http://markaworld.com/adabi-muaseret.html/

Kadınlar dedikoduyu sever http://markaworld.com/kadinlar-dedikoduyu-sever.html/